Steeds meer nemen burgers zelf initiatief en laten ze zich niet in bepaalde instrumenten dwingen of deinen ze niet mee op de agenda van het politieke systeem. De ‘doe-het-zelfdemocratie’ verwijst naar allerlei vormen van burgerinitiatieven, van kleinschalige deelinitiatieven op wijkniveau tot en met grote burgerbewegingen zoals PRO-Actief Oostende een onafhankelijke Burgerpartij. Wij willen voornamelijk de burgers betrekken bij het organiseren en bepaald deel van de publieke ruimte in de vorm van stadslandbouw, cohousing, zorgprojecten, mobiliteitsprojecten in de vorm van leefstraten…
Uit ontevredenheid of als tegenreactie tegen het ingesleten beleid van overheden of ze doen het omdat overheden vastlopen in hun bureaucratische systeemdenken en niet meer in staat zijn nieuwe problematieken op een andere manier te hanteren. Deze burgerinitiatieven staan op hun autonomie en verwachten van lokale overheden vormen van afstandelijke steun, aangepaste regelgeving en eventueel open partnerschap in de vorm van samenwerking. In deze ‘commons’ hanteren burgers een scala van instrumenten, waarmee ze het politieke debat op een meer autonome manier op scherp zetten en eventueel conflicten uitlokken om die agenda te beïnvloeden. Voor het debat over participatie is dat een interessante contextfactor. Het zet discussies over participatie in een ander formaat: het gaat er niet om hoe mensen betrokken moeten worden bij plannen van het bestuur.
Het is een boeiende ontwikkeling, omdat het goed toont dat participatie niet alleen gaat over de relatie tussen burgers en bestuur maar in de eerste plaats om relaties tussen burgers. In deze commonsachtige initiatieven moeten burgers met elkaar in discussie gaan, hun onderlinge conflicten regelen, tot overeenstemming zien te komen. In het verleden zijn er al meer periodes geweest waarin burgerinitiatieven actief waren. Veel Vlaamse middenveldorganisaties zijn uit dat soort burgerinitiatieven gegroeid. Het lijkt er wel op dat we nu in een nieuwe periode van burgeractivering zitten. Het maakt deel uit van ideologische discussies: in welke mate moet de overheid optreden, taken afstoten en die door burgers laten overnemen?
De ‘commons’-beweging gaat in tegen de neoliberale cultuur door nieuwe collectieven en vormen van solidariteit te creëren. Het zijn tegenbewegingen die tonen dat solidariteit en samenwerken niet weg zijn, maar dat ze in nieuwe vormen weer worden uitgevonden. Zo leiden deze vormen van participatie tot een herpolitisering van het maatschappelijke debat.
PRO-Actief Oostende als onafhankelijke Burgerpartij neemt bij het realiseren van de Democratische vernieuwing op lokaal niveau een meest belangrijke rol in. Het blijkt een garant te zijn voor burgerbetrokkenheid voor de duur van een volledige legislatuur. “De traditionele partijen doen zich met betrekking tot burgerparticipatie voor als hebben zij het licht gezien. Maar in de realiteit is niets minder waar. De burgerbevraging van burgemeester Bart Tommelein toont dit helder een klaar. Al is het wetenschappelijk voldoende, dat 2500 Oostendenaars aan de bevraging konden meedoen, creëerde het bij de Oostendenaars ontevredenheid omdat vele zich uitgesloten voelden. Hier maken wij dan ook het verschil, door in de realiteit ieder Oostendenaar aan het woord te laten”. Aldus: partijvoorzitter Wyffels René
Laden ...
HOME